Op de Stöckel, fähdich, loss!

Leev Jecke,

näwer däm von bowens orjaniseehde Frohsenn, dä schomol en de Bux jonn kann, hammer hee Jottseidank och noch ne orspröngleche Basiskarneval. Dä jöwet schonn en Kengerjähde on Scholle, en alle möchleche kleene Vereene on Kneipe. Wonderschön kostömeehde Eenzeljecke on lostije Kreppkes trecke an de dolle Däch heröm on hant Spaß an de Freud. Donäwer de Stonksitzong, Altwiewer met Schlipse-Afschnebbele, dat Tonnerenne en Nidderkassel, dr Kengerömzoch en de Altstadt, de Veehdelszöch en de Vörörtches on am Sonndach op de Kö: Stroßekarneval vom Feenste.

Ne onbestreddene Höheponkt es och dr us Tenneriffa enjeföhde Tunteloof. Als Wiewer verkleedete Mannslütt stakse op et Kommando: "Op de Stöckel, fähdich, loss!" op Hai-Hiels öwer de Parcuur. Je höhder de Stöckel, je schreller et Kostöm on je schräjer de Schau, desto nöher an de Siechprämije för de beste Performänz. Dat jöwet nor en Düsseldorf; dat hantse noch niddens en Kölle. Startschoss es am Fastelowends-Schabbes öm 6 Ohr owends op dr Kö.


Nix för onjot. Bes nähste Woch
Üere
Charle-Manes