Janz schön schräch ...


Leev Lütt,

janz schön schräch send nit nor de Brääder, die de Welt bedüüde, bei de Nüopföhrong von Hans Müller-Schlössers Kommödije "Schneider Wibbel" em Savoy, songern och de Enszeneerong als Janzes dörch et Ongsombel vom Düsseldorwer Schauspillhuus. Verantwohtlech doför es eemol Panhanses Frank, dä dat Stöck als Reschissör enstodeeht hät. On zom angere et Niemeyers Ammelie, die als Endendantin selfs för de plötzlech erkrankte Reschissör enjespronge es. Als alde Düsseldorwer kennt mr de torbelente Jeschecht vom Schneider Anton Wibbel natörlech en- on uswändich. Mr hät se met Verjnöje jeläse on och schonn miehfach op de Böhn on/odder em Kinno jesünn. So wohd dat Stöck ehsch letzde September hee von de Rheinesche Böhn Düsseldorf opjeföht. Dat es e Laiethiaterkreppke. En jelongene Vorföhrong. Ömso jespannter wor mr jetz op de Opföhrong von nem professjonelle Thiater. On ofwoll de Opföhrong en e paah Ponkte von de Orjinalvörlach abwech, send de Zockicker doch bes zom Engk de Opföhrong jespannt jefolcht.

De jröttere Böhn em Savoy bot de Aktöre mieh Platz för öm sech zo entfalde. Dat Böhnebeld wor och jet öppijer. On et wor noch Platz do för de Thiatermusiker, die dat Stöck enföhlsam bejleitet hannt. De Zockicker wohden met en dörchjehend torbolent-spretzije Schau belonnt. Schön wor, dat de Schauspillers dem Jeest vom Stöck och dodörch nohekome, dat se sech bemöht hannt, de Dialore en Mondaht ze brenge. Dank de en Ansproch jenommene Hölp es dat bei de Mieschde och janz jot jelonge. Nor Orjinal-Düsseldorwer kunnte et öwerhaups merke. Denne es dann och opjefalle, dat dä Wibbel "Wat ben ech en herrlech Leich" säht anstatts "Wat ben ech en schöne Leich". Nähste Mondach jövdet en Zosatzvörstellong. Öm ½ 8 em Savoy. Joht hen – et lonnt sech!


Nix för onjot. Bes nähste Woch.
Üere
Charle-Manes